دهان باز کن!
گوش هایت را چرا می گیری؟
دهانت را باز کن!
همهمه ای که کلافه ات کرده است
صدای آشوبی نیست که در دوردست ها برخاسته!
مویه ی بغض فروخورده ایست
که در گلو خفه کرده ای!
پنجره هایی را که بیهوده بسته ای ، باز کن
بگذار فریادت گوش شب را کر کند!
دهانت را باز کن!
همهمه ای که کلافه ات کرده است
صدای آشوبی نیست که در دوردست ها برخاسته!
مویه ی بغض فروخورده ایست
که در گلو خفه کرده ای!
پنجره هایی را که بیهوده بسته ای ، باز کن
بگذار فریادت گوش شب را کر کند!